Het schijnt dat Nederlanders weer behoorlijk los zijn gegaan met Black Friday. Ondanks dat veel mensen klagen over hoge kosten, is het blijkbaar toch verleidelijk om gebruik te maken van al die kortingen die bedrijven aanbieden.
Al vraag ik me af of al die dingen die nu gekocht zijn ook echt nodig zijn. Vaak kopen mensen dingen omdat het in de aanbieding is. Voor de originele prijs zouden ze het nooit gekocht hebben.
Dat kan twee dingen betekenen:
Óf je wilde het al heel lang hebben, maar je kon het tot nu toe niet betalen. Nu je een flinke korting krijgt, pak je je kans.
Óf je was helemaal niet van plan om het te kopen, maar de deal is zo goed dat je hem eigenlijk niet kunt laten liggen.
‘Waarom is dit belangrijk?’, vraag je je misschien af.
Nou ja, ik heb best vaak gesprekken met mensen die gebruik maken van mijn gratis adviesgesprek en die dan besluiten toch geen gebruik te maken van mijn diensten vanwege de kosten.
Ik hoor dan allerlei argumenten, zoals:
“Onze verbouwing kost best veel geld, dus dit komt nu niet uit”
“Ik moet het wel met mijn partner overleggen, want ik kan dat niet alleen beslissen”
“Ik heb al zo veel geprobeerd en dat heeft me al best veel geld gekost”
“Ik heb het geld niet, dus dan houdt het op.”
Ik kan niet in je portemonnee kijken en ik ga me ook niet met je financiële situatie bemoeien. Ook ga ik nooit mensen overhalen of een glad verkooppraatje houden.
Wat ik wel wil meegeven is bewustwording.
Veel mensen zeggen dat ze het geld niet hebben om in hun gezondheid te investeren, maar gaan wel twee keer per jaar op vakantie, roken een pakje sigaretten per dag, gaan elke week uit eten of kopen elke maand nieuwe kleding.
Ik heb hier absoluut geen oordeel over. Iedereen moet doen waar hij of zij blij van wordt, maar het is dan niet zo dat je geen geld hebt. Je hebt alleen andere prioriteiten als het gaat om geld uitgeven.
En overleggen met je partner is natuurlijk prima, maar je partner heeft niet de klachten die jij hebt en kan dus onmogelijk een inschatting maken of de investering de moeite waard is voor jou. Jij bent degene die belemmerd wordt door pijn of bewegingsbeperking, dus jij bent ook degene die moet besluiten of hier iets aan gedaan moet worden. Jij bent ook de enige die kan aangeven hoe belangrijk het is.
Ik weet hoe het is hoor, ik doe ook wel eens aankopen die ik achteraf toch eigenlijk niet had moeten doen. Dat gaat inderdaad ten koste van iets anders wat ik had gewild, maar dat is mijn eigen verantwoordelijkheid. Dan was het blijkbaar niet belangrijk genoeg.
Hoe kijk jij hier naar? Kun je volledig achter de aankopen staan die je hebt gedaan de laatste tijd?