In onze methode geloven wij zo ongeveer in het tegenovergestelde. Het lichaam is gemaakt om te bewegen en sterker nog, de “bewegingsarmoede” waar wij bijna allemaal aan leiden in de huidige maatschappij en manier van leven, is een van de grote boosdoeners als het gaat om klachten. “Als bewegen pijn doet, beweeg dan maar niet” is volgens ons geen oplossing. Natuurlijk kan het zo zijn dat het beter is om bepaalde bewegingen tijdelijk even wat minder of niet te doen, met de nadruk op tijdelijk.
Vergelijkt u bijvoorbeeld knieklachten waarbij de knie niet meer goed “spoort” (bijvoorbeeld patella (sub)luxatie, om de medische term hiervoor te gebruiken) met een auto waarvan de wielen niet goed uitgelijnd zijn, dan kan een aanbeveling zijn om de auto in de garage te houden zodat er geen verdere slijtage (en pijnklachten) optreedt. Of een aanbeveling om niet harder te rijden dan 50. Dan slijten de banden ook niet zoveel. Wij vinden dit geen echte oplossing. De vraag “waarom” is altijd belangrijk. Waarom spoort de knie niet (meer)? Heeft het functioneren van de heup hier misschien wat mee te maken?
Bovenstaand voorbeeld klinkt misschien wat lachwekkend en vreemd. Feit is dat de meeste mensen een dergelijk argument niet accepteren van hun garage, maar wel van een therapeut of dokter. Dat is pas vreemd! Feit is dat, ondanks dat er ontzettend veel goede doktoren, chirurgen, fysiotherapeuten et cetera zijn, de meeste medische professionals gericht zijn op het oplossen en weghalen van symptomen in plaats van te zoeken naar de oorzaak. Ik weet niet hoe het u vergaat, maar als ik bij de huisarts kom, heeft deze 5 tot 7 minuten de tijd voor mij, en zit al in de aanslag met pen en receptenboekje. Zelden komt zij toe aan het stellen van de juiste vragen om achter de oorzaak van het probleem te komen, laat staan om met een echte oplossing te komen. Voor mij is dit de achilleshiel van het huidige medische systeem. En ik kan me voorstellen dat veel medische professionals, die echt willen genezen, hier ook gefrustreerd van raken. Om een soortgelijk voorbeeld als in de vorige alinea te geven, men kiest er vaker voor om het rode waarschuwingslampje uit te schakelen dan om te gaan kijken waarom het lampje rood oplicht.